Seizoen van de waarheid voor Sven van Doorm

2301

Voor oud-Epenaar Sven van Doorm is dit voetbalseizoen het seizoen van de waarheid. Als 22-jarige is het tijd voor de definitieve doorbraak. De technisch vaardige middenvelder voetbalt dit seizoen bij Telstar in de Keukenkampioendivisie. “Ik hoop me in de kijker te spelen bij een eredivisieclub. Wat er daarna gebeurt zien we wel.”

De voorbereiding van het seizoen doorliep hij bij Vitesse, maar hij werd alsnog te licht bevonden door hoofdcoach Leonid Sloetski. Zo keerde hij terug bij de club waar hij ook het vorig seizoen actief was, Telstar. De club uit Velsen kent een uitstekend begin van de competitie, net als Sven zelf, die het winnende doelpunt scoorde in de wedstrijd tegen Den Bosch en ook de andere wedstrijden tot nu toe een belangrijk aandeel had in de positieve resultaten. Hij beseft dat dit het jaar van de waarheid wordt voor hem als voetballer. “De volledige focus ligt op voetbal. Geen andere afleiding, zoals een opleiding of cursus. Ik ga met mijn vriendin hier in Velsen samenwonen, dus daarmee minimaliseer ik de reistijden. Dit jaar draait alles om voetbal.”





Komende dinsdag en woensdag valt de jaarlijkse Voetbalkrant voor de gemeente Epe in de bus in Epe, Emst, Oene en Vaassen. Deze krant schenkt aandacht aan de acht voetbalverenigingen in de gemeente Epe en zet de spotlights op mensen die actief zijn in de voetballerij en een band hebben met de gemeente.

Niet opgeven
Sven voetbalde van 2003 tot 2006 bij EZC ’84, maar al snel werden zijn talenten opgemerkt en maakte hij de overstap naar de jeugdopleiding van Vitesse. Daar doorliep hij alle jeugdselecties. Dat hij zich goed kon handhaven, blijkt wel uit het feit dat hij zelfs in aanmerking kwam voor het Nederlands elftal O17 en daar in september 2013 zijn debuut maakte. Op z’n 18e raakte hij echter geblesseerd en het herstel kostte hem 2 jaar. “En dat zijn uitgerekend de jaren dat je als voetballer een sterke ontwikkeling door moet maken. Het was een zware tijd”, blikt hij terug. “Temeer omdat het twee keer achter elkaar gebeurde. De tweede keer dacht ik er serieus over om te stoppen, maar mijn moeder weerhield me hiervan. ‘Jongen, je bent gek als je stopt. Hoeveel kinderen dromen ervan om profvoetballer te worden? Jij bent zover gekomen, dus niet opgeven’.”

Marktwaarde
Ondanks het blessureleed bleef Vitesse vertrouwen in hem houden en bood hem opnieuw een contract aan. Een basisplaats in het eerste elftal kwam echter niet in beeld en dus koos hij bij de start van het vorig seizoen voor een verhuurperiode bij Telstar. “Ik wilde voetballen. Het leek mij beter om bij Telstar in het eerste te spelen in plaats van bij Vitesse op de bank of in het tweede elftal. Vorig jaar heb ik bij Telstar een goed seizoen gehad. Zo goed, dat ik de kans kreeg om bij Vitesse terug te komen. Dat is een stapje hoger, dus natuurlijk pak je die kans. Helaas bleek het op dit moment een stapje te ver, dus ben ik weer terug bij Telstar. Ik ken de club en volgens mij pas ik perfect in de manier waarop trainer Andries Jonker wil voetballen. Ik denk ook dat hij mij als voetballer slimmer en beter kan maken. Daarnaast zijn we als team denk ik beter dan vorig seizoen. Een plek in de play offs aan het eind van het seizoen behoort zeker tot de mogelijkheden”, zegt Sven, wiens marktwaarde op de site www.transfermarkt.nl wordt geschat op € 200.000. Een stap naar het buitenland is wat hem betreft op dit moment echter nog te groot. “Het liefst maakt ik de overstap naar een eredivisieclub. Het buitenland is voor mij letterlijk en figuurlijk nog wat verder weg.”

Plezier
Profvoetballer worden gaat gepaard met de nodige opofferingen en doorzettingsvermogen, weet Sven. “In mijn jeugd werd ik ’s ochtends altijd met een busje opgehaald om in Arnhem naar school te gaan. Ik kwam om half zeven thuis, dus spelen met vriendjes in de buurt was er nauwelijks bij. Ook op zaterdag was daar weinig tijd voor, want dan werd er gevoetbald. Ook nu nog moet ik veel opzij zetten voor het voetbal. Ik ga nooit uit, altijd op tijd naar bed en ik drink niet. Ook let ik doorlopend op m’n voeding. Begrijp me goed, ik klaag niet. Ik heb het er allemaal voor over, want je krijgt er ook veel voor terug. Maar je moet mentaal wel sterk zijn. Zeker op de momenten dat het tegenzit”, aldus Sven, die aansluitend opmerkt dat vooral plezier in het spelletje van cruciaal belang is. “Ik ben helemaal gek van voetbal en heb iedere dag plezier. Dat zeg ik ook tegen kinderen: ‘Als je een droom hebt, moet je ervoor gaan. 100 Procent, niet minder. Maar zorg boven alles dat je het leuk blijft vinden, want zonder plezier ga je het niet redden’.”

Weekschema
Het leven van een profvoetballer is voor veel jongens en meiden een droom, maar de realiteit is dat je veel moet trainen en dat voor Sven de zondag de enige dag is dat de bal niet in beeld komt. “Maandag en woensdag trainen we twee keer. Dinsdag en donderdag beperken we dat tot één keer. Vrijdag spelen we onze wedstrijden en zaterdag volgt een hersteltraining. Tussendoor heb je allerlei verplichtingen voor de club, bijvoorbeeld voorlichting geven op scholen of bij sportclubs.”

Stel dat het niet lukt en zijn carrière als profvoetballer eindigt bij Telstar. Wat dan? Sven is even stil. “Ik heb geen idee. Ik ben vanaf m’n zevende dag in dag uit bezig met voetbal, dus ik ken die wereld en ik ben ermee opgegroeid. Misschien moet ik wel wat zoeken in de voetbalwereld, als scout of als spelersmakelaar bijvoorbeeld. Maar niet slagen is geen optie. Ik ben dit jaar volledig gefocust op voetbal. Dit is het jaar van de waarheid. Aan iets anders wil ik niet denken.”

Tekst en portretfoto: Gerrit Tenkink
Actiefoto’s: 1963-Pictures