Zeg je ‘VVV’ dan zeg je bijna automatisch Wilma Stokkink en Marleen Gerritsen. Beiden werken respectievelijk 27 en 21 jaar voor de VVV Gemeente Epe. Geen beter duo om onze vragen voor de rubriek ‘De top vijf van’ voor te leggen, al hebben we in dit geval afgesproken dat Wilma het woord voert.
Maar eerst nog even over de VVV. Enkele jaren geleden was de discussie actueel of de VVV nog wel bestaansrecht had in deze digitale tijd. “We zien ook dit jaar weer een toename van het aantal mensen dat gebruik maakt van onze diensten. Er blijft vraag naar een fiets- of wandelroute op papier of naar een folder, ook bij jongeren. Natuurlijk krijg je de algemene informatie via internet, maar wij zijn er voor de extra’s. Toeristen horen graag iets van de ‘locals’, zegt Wilma, die is geboren en getogen in Oene en sinds 4 jaar in Epe woont.
Wat is je favoriete horecagelegenheid in de regio?
“Die vraag is al direct lastig. Privé ga ik weleens naar Cornelis en met Marleen pak ik af en toe een drankje en een bitterballetje bij De Posthoorn. Met vriendinnen spreek ik soms af bij De Baron of bij Bij Ons. “
Wat is het mooiste, nog niet ontdekte plekje in deze regio?
“Vossenbroek, een natuurgebied tussen Epe en Emst. Er loopt een prachtig klompenpad. Het is heel afwisselend met moeras, bos en open delen. Wel laarzen of waterdichte wandelschoenen aandoen, want het kan er nat zijn in deze tijd van het jaar.”
Wat mis je in de gemeente Epe?
“Eigenlijk niet zo heel veel, want ik vind dat we een vrij complete gemeente hebben, maar we zouden wel iets meer faciliteiten mogen hebben voor de oudere jeugd. Vroeger had je De Stunt en De Ploeg als uitgaansgelegenheid. Dat zou een welkome aanvulling zijn.”
Waar erger je je aan?
“Aan de rotzooi op de parkeerplaats hier achter de VVV. Iedere dag weer opnieuw ligt er van alles. Van plastic en papier tot en met pizzadozen. En dat terwijl er gewoon prullenbakken staan.”
Wie verdient er een bloemetje?
“Mogen het ook drie bloemetjes zijn? We hebben namelijk drie vrijwilligers bij de VVV die ons heel goed ondersteunen, Joke Smaal, Joke Jansen en Mieke Drexhage. Ze staan altijd voor ons klaar.”
Tekst en foto: Gerrit Tenkink