Sport door de lens

967
Haar foto’s maakt Ella van den Berg met de Canon EOS 7D Mark II.

Ella van den Berg loopt al 13 jaar ‘op de club’ rond en is een bekend gezicht voor velen. Clubfotograaf, teamleider van de 17-4, websitebeheerder en schoonmaakvrijwilliger. Ze is het allemaal. Hoe en waarom doet ze dat? We vroegen het haar.

“Toen onze oudste zoon Jeroen, die nu 17 is, 13 jaar geleden begon met voetballen bij SV Epe, ben ik gestart met het fotograferen van zijn wedstrijden. In het begin maakte ik de foto’s dan ook gewoon voor mezelf. Op 21 april 2013 zijn er voor het eerst foto’s die ik heb gemaakt op de website gezet, dat waren de kampioenschapsfoto’s van de B1. Tegenwoordig ben ik als fotograaf iedere zondag aanwezig bij de wedstrijden van het eerste. Als voetballiefhebber (ik heb zelf ook gevoetbald) vind ik die wedstrijden het leukst om te fotograferen. Er wordt goed en op hoog niveau gevoetbald. De mooiste foto’s vind ik de ‘juichfoto’s’. Ik sta dan ook altijd bij de goal waarin Epe moet scoren. De blijheid na het scoren van een doelpunt is heerlijk. Vooral als ze een beetje bewust zijn van de camera en naar de camera toe lopen, ik heb altijd het gevoel dat Stefan Lokhorst dat wel is. De mooiste foto die ik heb gemaakt, is dan ook van het ‘juichmoment’ tijdens een wedstrijd tegen SV Vaassen, 2 jaar geleden”, vertelt Ella.

Door de zoeker
Toch blijft het schieten van actiefoto’s een kunst, zo weet ook Ella. “Het blijft lastig, je bent soms met dingen eromheen bezig. Je wilt de wedstrijd zelf ook meekrijgen. Er wordt weleens gevraagd of ik een actie gezien heb, maar die heb ik dan helemaal niet meegekregen, omdat ik door de zoeker kijk en die is natuurlijk niet zo breed. En ook maak ik weleens een blunder; zo stond ik ooit eens na rust met een lege batterij en heb ik geen foto’s kunnen maken van de tweede helft. De momenten direct na de rust zijn vaak het moeilijkst, je staat dan nog je koffie op te drinken of te kletsen en er wordt alweer gescoord. Bij die goals vergeet ik dan weleens foto’s te maken”, vertelt ze.

Spannend
Naast het fotograferen van wedstrijden, maakt ze ook foto’s bij activiteiten van de club. “Dat vind ik ook genieten! Fantastisch die blije koppies als Sinterklaas komt, of tijdens het tentenkamp, jammer genoeg gaat dat dit jaar niet door. Het paastoernooi vind ik ook altijd zo leuk! Het hele weekend op de club en overal tegelijk willen zijn. Tenslotte vond ik het fotograferen van het galafeest in 2015, ten tijde van het 75-jarig bestaan van de club, heel mooi om te doen. Als ik officiële momenten moet fotograferen, zoals het uitreiken van een erelidmaatschap tijdens een ledenvergadering, dan vind ik dat wel spannend. Ook omdat je het idee hebt dat de hele zaal naar jou zit te kijken. Dan kan ik me van te voren al druk maken of de foto’s wel goed worden”, vervolgt Ella.

Ik wil een verhaal vertellen met mijn foto’s

Lange dagen
Het maken van goede foto’s is belangrijk, maar het uitkiezen van de juiste is minstens zo belangrijk. “Ik wil namelijk een verhaal vertellen met mijn foto’s. Per wedstrijd blijven er ongeveer driehonderd foto’s over, die ik dan op de site kan zetten. Het fotograferen en uitkiezen kost best wat tijd: als we voor een uitwedstrijd om kwart voor 12 vertrekken, ben ik vaak pas om een uur of 6 thuis en dan wil eigenlijk gelijk gaan selecteren. Ik ben daar dan tot laat in de avond mee bezig, omdat ik ze dezelfde dag nog online wil zetten.”

“De mooiste foto die ik heb gemaakt, is van het ‘juichmoment’ tijdens een wedstrijd tegen SV Vaassen, 2 jaar geleden”, vertelt Ella.

SV Epe-familie
Dat Ella een groot deel van het weekend op het voetbalveld is te vinden, is voor het thuisfront geen probleem. Zonder veel overdrijven mag je zeggen dat de familie Van den Berg een echte SV Epe-familie is. “Alle momenten bij elkaar opgeteld, zijn we heel wat uurtjes bij de club te vinden. Mijn man, Marco, is 3 jaar geleden leider van een team geweest, en sinds vorig seizoen is hij betrokken bij het ophangen en verhangen van de reclameborden. En naast het fotowerk help ik één keer per maand met het schoonmaken van de kleedkamers en ben ik leider van de 17-4, het team waarin onze jongste zoon Leon (15) voetbalt en waarvan onze oudste zoon Jeroen leider is. “Ik regel de organisatorische zaken eromheen, zoals het vervoerschema en het wassen van de kleding. Ik ben niet iemand van de wedstrijdbespreking, de wissels en het actief coachen langs de lijn. Dat is niks voor mij. Laat mij maar wat meer op de achtergrond en het
liefst met de camera in de hand. Daar voel ik me het beste bij.”

Ella heeft veel unieke fotomomenten bij de club meegemaakt, maar voor dit seizoen heeft ze één grote wens. “Stel dat Epe 1 kampioen wordt, dan wil ik erbij zijn Het kampioenschap van het eerste wil ik van A tot Z op camera. De wedstrijd, de busreis, het feest, de rit op de kar; het moet er allemaal op. Een kampioenschap zou echt het hoogtepunt van dit jaar zijn.”


Tekst en foto 1 en 3: Gabriëlla Stotijn
Foto 2: Ella van den Berg